Omzet maken op basis van declarabele uren (bestede tijd, achteraf gemeten); deze uren worden gefactureerd tegen het afgesproken uurtarief. De bestede tijd is de maatstaf om de prestatie aan af te meten.
Een dergelijke beloning en wijze van factureren is gebruikelijk in de dienstensector, zoals bij advocaten, accountants en zelfstandigen zonder personeel (zzp-ers).
Voorbeeld
- 'De kantonrechter verwijst naar een uitspraak van het Europese Hof van Justitie van begin dit jaar. Daarin legt het hof uit dat een consument tevoren de financiële consequenties moet kunnen inschatten en met de nodige voorzichtigheid moet kunnen kiezen of hij met de advocaat in zee wil. Een advocaat die uurtje-factuurtje afspreekt zonder verdere precisering of gegevens, voldoet niet aan de transparantie-eis.'
Bron: NRC, rubriek Economie & Recht - 06-12-2023.
- 'Het komt nogal vaak voor: een bedrijf krijgt een rechtszaak aan z’n broek. De zaak loopt uit, het bedrijf betaalt uiteindelijk veel meer dan begroot, met dank aan het model van uurtje-factuurtje. Maar er komen steeds meer barsten in het systeem. Klanten eisen meer en meer duidelijkheid vooraf en advocaten beginnen daar schoorvoetend aan toe te geven.'
Bron: FD Bites - 13-07-2017.
Engels: time charge basis, charge based on time.
Zie ook: uren schrijven, fee-earners, nacalculatie, urenstaat, declareren, factuur, facturabel, uurtarief, meerwerk, up-or-out, zelfstandige zonder personeel.
 Tip anderen
|
