Welvaartschauvenisme is de gedachte - die vooral bij radicaal-rechtse partijen heerst - dat welvaart ten goede zou moeten komen aan de 'eigen mensen', het 'eigen volk', en niet aan nieuwkomers, zoals migranten en vluchtelingen.
Voorbeeld
- Welvaartschauvinisme, zegt Eick [Duitse politicoloog Gianna Maria Eick, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, red.] is een „winnende formule” voor radicaal-rechtse politici, die het zeer effectief gebruiken om kiezers te mobiliseren. Waar ze vooral in slagen, is kiezers het gevoel geven dat migranten voorzieningen van hen ‘afpakken’. Of dat ze voorrang krijgen. Of dat de ‘echte’ inwoners van hun land vooral belastingen betalen om migranten te onderhouden, in plaats van hun eigen gezin. Welvaartschauvinisten doen dus een beroep op gevoelens van nationalisme en jaloezie.'
Bron: NRC - 07-04-2024.
- 'Wilders past in de traditie van het 'welvaartsschauvenisme'. Dat is de gedachte dat er wel een royale welvaartsstaat moet zijn, maar dan alleen 'voor ons', voor witte Nederlandsers. Dat past in een patroon. Daar waar je een grote welvaartsstaat hebt en veel immigratie, richten radicaal-rechtste partijen zich op het inperken van de toegang tot die welvaartsstaat.'
Bron: NRC, interview Philip Rathgreb - 17-02-2024.
Zie ook: welvaart, welvaartsstaat, nationalisme, populisme.
 Tip anderen
|
