Akkoord van Parijs | 
| Op de klimaatconferentie van Parijs in 2015 (waaraan 174 landen deelnamen) werd een akkoord bereikt over een maximale opwarming van 2% vanaf 2020, met name door het beperken van de uitstoot van CO2 (koolstofdioxide), die vooral wordt veroorzaakt door het gebruik van fossiele brandstoffen.
Het akkoord (dat niet bindend is) werd in eerste instantie ondertekend door 171 landen. Het aantal ondertekenaars is naderhand nog verder toegenomen.
De deelnemende landen hebben een nationaal plan ingeleverd. Aangezien op basis van deze plannen die gewenste uitstootbeperking nog niet wordt bereikt dienen zij elke 5 jaar een evaluatie met aangescherpte doelstellingen in te leveren (zie: palradmechanisme); die vormen de basis voor een wereldwijde totaalevaluatie ('global stocktake').
Inmiddels zijn in Nederland verschillende milieuorganisaties er in via de rechter geslaagd om overheid en bedrijfsleven te dwingen grotere inspanningen te leveren om afgesproken klimaatdoelen te realiseren.
Voorbeeld
'Waar het Urgenda eerder lukte om via de rechter de Nederlandse Staat een extra klimaatdoel voor 2020 op te leggen, schept Milieudefensie met de overwinning tegen Shell een precedent voor het bedrijfsleven. (.....) Dat er preventieve maatregelen moeten worden genomen om een poging te wagen verandering van het klimaat te vertragen is sinds het Akkoord van Parijs (doel 2050) nog amper een discussie. De energietransitie is nu vooral een tempodiscussie geworden.'
Bron: De Telegraaf - 27-05-2021.
Internet: unfccc.int.
Zie ook: fossiele brandstoffen, broeikasgas, energietransitie, Energy Transition Index, transitiepijn, klimaatbestendig, groene energie, net zero carbon footprint, carbon credit, koolstofbeprijzing, Klimaatakkoord (Nederland), Earth Day, Green Energy Day, Follow This, groen herstel, bglended finance.
 Tip anderen
|
|
