Effectenuitleen ('securities lending' / 'securities borrowing') is het uitlenen van aandelen, grondstoffen, derivatencontracten of andere effecten aan andere investeerders of bedrijven. Hiervoor moet de lener onderpand geven, zoals cash, andere effecten of een kredietbrief.
Een belegger (doorgaans een groot beleggingsfonds) kan er voor kiezen om de door haar aangehouden activa, of in ieder geval een deel daarvan, uit te lenen. Dit betekent dat er een lener is die bereid is een bepaalde vergoeding te betalen in ruil voor het lenen van een effect voor een bepaalde tijdsduur.
De belangrijkste reden waarom een fonds een deel van de aangehouden effecten zou willen uitlenen, is om het rendement te verhogen en de kosten te verlagen. Zoals gezegd zal de lener een bepaalde vergoeding betalen in ruil voor de activa. Om de risico's te beperken zal de tegenpartij die leent bovendien ook een soort onderpand moeten stellen om de lening te garanderen. De kredietverstrekker heeft dus de mogelijkheid om het onderpand te herinvesteren om tijdens de looptijd van de lening extra inkomsten te genereren.
Wanneer een waardepapier wordt uitgeleend, worden de titel en het eigendom ook overgedragen aan de lener. Aan de klant (de lener) worden leenkosten in rekening voor het lenen van aandelen, samen met eventuele rente die verschuldigd is in verband met de lening.
Aan de kant van de lener zijn er allerlei mogelijke redenen waarom hij bepaalde effecten voor een bepaalde tijd zou willen aanhouden. Bijvoorbeeld om te voldoen aan een dekkingsverplichting. Het (kunnen) lenen van effecten is van groot belang voor het goed functioneren van effectenmarkten, met name bij derivaten. Vaak hebben handelaren noodgedwongen short posities; om aan hun leveringsverplichtingen te kunnen voldoen moeten zij die effecten kunnen lenen. Leners zijn doorgaans banken, hedgefondsen, makelaars en vele andere deelnemers aan de financiële markten die dagelijks grote aantallen transacties uitvoeren.
Securities lending biedt liquiditeit aan de markten, kan extra rente-inkomsten genereren voor langetermijnhouders van effecten en maakt sshort selling mogelijk.
Door het uitlenen van de effecten van het fonds ontstaat er tegenpartijrisico. Er bestaat namelijk een mogelijkheid dat de kredietnemer in gebreke blijft en de geleende effecten niet kan terugbetalen. In dit geval zou de kredietverstrekker het onderpand moeten verkopen en de effecten op de markten moeten terugkopen. Onder bepaalde marktomstandigheden kan de liquiditeit echter opdrogen, waardoor het erg moeilijk wordt om bepaalde activa te verkopen. In het geval van een financiële crisis kan het erg moeilijk worden om in effecten te handelen. Er moet ook aandacht worden besteed aan de kwaliteit van het door de kredietnemer verstrekte onderpand.
Engels: securities lending.
Zie ook: effecten, waardepapier, leencircuit, onderpand, bewaarneming, bewaarloon, custody, global custody, cessie, retrocessie, repo, tegenpartijrisico, kwaliteit, kredietwaardigheid, dekkingsverplichting, short squeeze.
 Tip anderen
|
