Een nagebootste euro-obligatie: een derivaat (afgeleid instrument) dat als onderpand een mandje van staatsleningen uit de eurolanden heeft, waardoor het gedrag van een euro-obligatie nagebootst kan worden.
Dit instrument is een onderdeel van een voorstel (januari 2018) van 14 economen, 7 uit Duitsland en 7 uit Frankrijk, waarin zij een blauwdruk schetsen voor een ‘eurozone nieuwe stijl’, waarin zij de twee stromingen over de toekomst van de euro met elkaar willen verzoenen. De ene school, met aanhangers in vooral Zuid-Europa en in de Angelsaksische wereld, ziet het als onvermijdelijk dat de eurolanden meer risico’s met elkaar gaan delen en politiek integreren. De andere, ‘Duits-Nederlandse’ school hamert op begrotingsregels en marktdiscipline, bang als zij is voor permanente geldstromen naar Zuid-Europa.
Tot deze groep economen behoren onder andere de Duitsers Clemens Fuest, de baas van het gerenommeerde Duitse IFO-instituut, en Markus Brunnermeier, hoogleraar aan Princeton. Aan Franse zijde schreef Jean Pisani-Ferry mee, adviseur van de Franse president Emmanuel Macron, evenals Nicolas Véron, van de Brusselse denktank Bruegel.
Zie ook: euro, eurozone, euro-obligatie, mandje, replicatie, synthetische positie, Breugel. Vergelijk: blue bond proposal.
 Tip anderen
|
