Een standaard wijze van codering die door de International Organisation for Standardization (ISO) is ontwikkeld.
Zo bestaat bijvoorbeeld de code van muntsoorten (ISO 4217) uit de eerste twee letters van de landcode gevolgd door de eerste letter van de valutanaam volgens spelling in de landstaal. Bijvoorbeeld: USD voor US dollar, JPY voor Japanse yen. Uitzondering is de euro, die als ISO-code EUR heeft.
Zie ook: valutacode, International Organisation for Standardization, munt, valuta. Vergelijk: valutateken.
Tip anderen
|