De term 'private credit' is een andere naam voor onderhandse leningen van beleggers en investeerders aan bedrijven. Dus niet-bancaire directe leningen aan ondernemingen.
Het gaat hierbij meestal om niet-beursgenoteerde leningen aan middelgrote en kleinere ondernemingen met een relatief lage kredietwaardigheid. De rentes van dit soort leningen zijn daarom hoog. Doorgaans gaat het om variabele rentes.
Deze kredietvorm en beleggingscategorie is sinds 2016 sterk gegroeid.
Voorbeeld
- 'Pensioenfondsen en verzekeraars lopen meer risico doordat ze vaker onderhandse investeringen doen. Daardoor worden ze kwetsbaarder. Dat stelt de Nederlandsche Bank (DNB) in het voorjaarsoverzicht Financiële Stabiliteit. DNB merkt daarbij een ‘exponentiële groei’ van de zogeheten wereldwijde private creditmarkt sinds 2016 op.'
Bron: ANP - 11-06-2024.
- 'Net als in 2007 bij subprime zegt nu de term private credit de meeste mensen niets. Mondiaal gaat er volgens het Internationaal Monetair Fonds $2100 mrd om in deze niet-bancaire directe leningen aan bedrijven, waarvan het grootste deel in de VS. Het zijn leningen die vermogensbeheerders als Blue Owl, BlackRock en private-equityfirma’s als Blackstone en KKR verstrekken aan bedrijven met een hoger risicoprofiel. De rentes zijn hoog en de leningen worden gedekt door onderpand. Er wordt gesteld dat beleggers meer zekerheden hebben dan aandeelhouders of andere kredietverstrekkers.'
Bron: FD - 05-06-2024.
Zie ook: onderhandse lening, onderpand, financieringsmix, alternatieve financiering, directe leningen, verborgen hefboomwerking.
 Tip anderen
|
