Een belasting op reclameuitingen, met name bedoeld om de consumptie en daarmee onze ecologische voetafdruk terug te dringen.
Voorbeeld
'Datawetenschapper Jeff Hammerbacher zei het zo: „De knappe koppen van mijn generatie denken na over hoe ze mensen op advertenties kunnen laten klikken.” Kortom: willen we minder consumeren, dan moeten we de reclame inperken. .......Het is effectiever om reclame in zijn algemeen te ontmoedigen. Voer daarom een reclametaks in vergelijkbaar met de gemeentelijke reclamebelasting, die gericht is op reclame die vanaf de openbare weg zichtbaar is. Richt deze reclametaks op alle reclame-uitingen en belast de door organisaties uitgegeven budgetten aan reclame. Een heffingskorting houdt rekening met kleine bedrijven. Algemeen nut beogende instellingen en (semi-)publieke zaken zoals het ov zijn vrijgesteld. Een progressieve opzet van de reclamebelasting ontmoedigt grotere bedrijven. Met gelijke reclamebudgetten zal de hoeveelheid reclame waar de gemiddelde mens zich niet aan kan onttrekken, dalen. In plaats van het gevoel dat er iets ingeleverd moet worden, heeft de reclametaks voordelen. Je raakt er minder van overtuigd iets te missen, je koopt minder, je geeft minder geld uit en bespaart ruimte en rommel in je huis. En onze ecologische voetafdruk daalt.'
Bron: NRC, opinie Diederik Hoefsmit - 29-03-2023.
Zie ook: accijns, belasting, consuminderen, ecologische voetafdruk, duurzaamheid, degrowth. Vergelijk: precario.
 Tip anderen
|
