Nederlands (letterlijk): controle en evenwicht.
Oorspronkelijk term uit het staatsrecht.
Intern controlemechanisme dat fraude en fouten zou moeten tegengaan. Over het algemeen wordt hierbij de bevoegdheid om te beslissen enerzijds, en de verantwoordelijkheid voor de beoordeling van een juiste uitvoering van die beslissing anderzijds, bij twee verschillende afdelingen gelegd.
Een dergelijk systeem is van groot belang binnen ondernemingen, maar ook bij de overheid.
Zie ook: controle, tegenmacht, rechtsstaat, gelijk speelveld. Vergelijk: vier-ogen principe.
 Tip anderen
|
